Bakoitzak bere irakasleari entzun eta gero ikasitakoak komentatu ditugu eta ohartu gara irakasleek amankomunean ideia batzuk dituztela. Ideia horiek aztertuko ditugu, gure formakuntzarako baliagarriak izateko asmoz.
Horietako bat, ikasleak ezagutzea da, elkarrizketatuen iritziz behar-beharrezkoa. Honekin, esan nahi dugu askotan errealitatea ez dela dirudiena eta gertaera honek haurren hartu emanean ondorioak eduki ditzake, haurraren benetako errealitatea ezagutzen ez delako. Haur bat ehuneko ehunean ezagutu al daiteke? eta ez bada posible ahalik eta gehien nola gerturatu gaitezke? Guk gure esperientzia xumetik soluzio batzuk proposatzen ditugu: ekintza ludikoak antolatu ( kirola, eskulanak, txangoak...) , gurasoekin harremana indartu eta beste irakasleekin kooperatu. Ikasleekiko interakzioa lantzea ere komeni da.
Komentatu diguten beste atal bat irakaslearen funtzioari dagokio. Garai batean irakaslearen lana ikasleei eduki-didaktikoak (zientifikoak) helaraztera mugatzen zen. Baina, uste dute XXI. mendeko gizartearen ezaugarrietara egokitu beharko dugula etorkizuneko irakasleok. Hau da, haurrek eduki horiek oso eskuragarri izango dituzte, eta eduki-didaktikoak guztiz baztertu gabe, beste jakintza batzuk eman behar zaizkie: ikasten ikastea, edo bizikidetzako balore moralei (errespetua...) are garrantzia gehiago ematea. Hala ere, honek arazo bat dakar: irakasleak kurrikuluma betetzeko presioa badu, bere klaseak ezingo ditu helburu horietara eskaini. Beraz, goiko aginduak aldatu behar dira. Posible izanez gero, ikasten ikasteko hau landuko genuke: eskemak eta mapa kontzeptualak egitea, ideia nagusiak atera eta azpimarratzea, irakurketa kontzentratua nola egin, nola antolatu ikasketa eta etxeko lanak... Bigarrena, eguneroko jardunean lantzea proposatzen dugu, adibidez, lehen astean arau moral batzuen kartela egin eta kortxoan eskegitzea, horiek beteak izan daitezen: hitz txanda errespetatuko dut, ez dut garrasi egingo...
Haurrek gurekin emango dituzten urteei ahalik eta zuku gehien ateratzeko, dugun guztia eman behar dugula ere esan ziguten batzuei, haurrekiko inplikazioak totala izan behar du. Eskola-ordutegiko 6 orduetan hori mantentzea zaila bada, pentsa 25 urte irakaskuntzan aritu eta gero. Beraz, ilusioa mantendu behar dugu, eta hori gure eskuetan dago. Beraz, garrantzitsua da ea lanbidea benetan gustatuko zaigun edo ez jakitea.
Hiru atal hauetan formatzea eta lantzea onuragarria dela ondorioztatu dugu haien hitzetatik. Amaitzeko, elkarrizketetan aipatu dizkiguten bi puntu interesgarri komentatu nahi ditugu. Batetik, eskolari bereak ez diren funtzioak ematen zaizkiola kexatzen dira: umeen elikadura eskolaren ardura, errepideetako hezkuntza (educación vial) eskolaren ardura... Bestetik, unibertsitateko prestakuntza ez dela guztizkoa esan ziguten. Irakasleak umeen hartuemanetik hartzen duen esperientzia oso garrantzitsua da, eta hori gelan, egunerokoan lortzen da. Beraz, ikas-komunitateetan eta practicumean ahalik eta bizipen gehien eskuratzea bultzatu gaituzte.
Uf! Esaten dituzuen batzuk zailak izan daitezke aurrera eramaten, segun nola ulertzen dituzuen.
ErantzunEzabatu