IRAKASLEA GERTUTIK EZAGUTZEN

Eginbeharraren berri izan bezain pronto erabaki nuen elkarrizketa Martari egitea. Marta Lasarteko Landaberri ikastolan 5. eta 6. mailan izan nuen tutorea izan zen, gehien markatu didan irakasleetako bat.

Duela astebete joan nintzen ikastolara, gustura (lehen ez nintzen hain gustura joaten), nire intentzioen berri ematera. Landaberrira iristean txikitako oroitzapenak etorri zitzaizkidan burura, eta aldi berean zerbait urduri eta lotxatuta sentitu nintzen. Baina gogoak banituen berarekin egoteko. Martak ikustean berehala ezagutu ninduen, eta irribarre batez gerturatu zitzaidan. Asko poztu zen elkarrizketa egin nahi niola esatean, eta hurrengo ostiralerako geratu ginen.

Landaberrin bertan, makinako kafe batek lagunduta egin nion elkarrizketa. Hasiera batean arraro xamar sentitzen nintzen, paperak aldatuta zeuden eta. Baina bere ikasle nintzanean transmititzen zidan positibismo, empatia eta konfiantza berbera helarazi zizkidan, eta elkarrizketak aurrera egin ahala gero eta gusturago sentitzen hasi nintzen, eta lanaren helburua betetzen, irakaslea sakonean ezagutzea, alegia.

Gauza askoren inguruan jardun genuen hizketan: bere irakasle lanaz, bere irakasle hastapenetaz, lanbidean izandako gorabehera on zein txarrez, lanetik at duen bizitzaz, LOMCE, “Marea Verde”… Baita gure txikitako gelaz eta gelakideen inguruan ere. Honen arira, bere garaiean ateratako gelako argazkia erakutsi zidan. Garbi dago gustura egon ginela, bai bera eta bai ni.

Kontatu zidanez irakasle lana ez da askok pentsatzen duten bezain erreza, inplikazioa eta pazientzia ugari eskatzen duelako. Baina, benetan gustuko baduzu asko ematen dizun lanbidea dela esan zidan, aberasgarria. Amaieran, etorkizuneko irakasleari aholku bat emateko eskatu nion, eta hau esan zidan: “lanbide honetarako ilusioa eta gogoa behar da, horrekin asko egina daukazu”. Hain zuzen ere, 28 urteren ondoren Martak mantentzen duena.