Robert Rosenthalen esperimentua, arazoei konponbideak

Asteazkenean irakurri genuen artikulua "·Experimento de Robet Rosenthal" izan zen. Bertan, 1964an egindako hezkuntzaren inguruko esperimentu batez hitz egiten da. Izan ere, Robert Rosenthalek, psikologiako irakaslea zenak, ikasle multzo bat bi klasetan banatu zituen zozketaz, gela bakoitzari irakasle bat egokituz. Irakasle bati bere ikasleak inteligentzia aldetik azkarrak zirela esan zitzaion (nahiz eta horrela ez izan) eta besteari, aldiz, normalak. Urtebete geroago psikologo hau ohartu zen, ikasle “azkar” horiek nota hobeak ateratzen zituztela, irakasleak espektatiba gehiago zituelako ikasle horiengan beste irakasleak baino.

Hala ere honek arazo batzuk ekar al ditzake? Nire ustez bai. Hasteko, argi dago irakaslek ikasleekiko duen inplikazioa ez dela berdina. Hau da, adibidez gerta daiteke irakasleak atentzio gehiago jartzea intelektualki azkarragoak ematen duten horietan eta ondorioz, diskriminazioak edo bereizketan gerta daitezke. Honen irtenbide bakarra, nire aburuz, denei berdin tratatzea izango litzateke, denei gutxi gorabehera galdera kopuru berdina eginez, denei aditasun maila berdina eskainiz, etab. horrela inor baztertua sentitu ez dadin. Bestalde, irakasleek ikasle batzuengan espektatiba onak dituzten bitartean, beste hainbatengan txarrak edukiko dituzte. Beraz, honen ondorio nagusiena, ikaslea desmotibatzea da. Esaterako, irakasle batek ume bati zerbait lortzea ezinezkoa duela badio, ume hori desmotibatu egingo da eta berak nahi duen helburu hori lortzea geroz eta ezinezkoagoa izango zaio. Beraz, ikasle guztiengan espektatiba onak izatea oso garrantzitsua da niretzat. Azkenik, irakasle batek dituen aurreiritziek espektatiba okerrak sor ditzake eta honek ikasleengan eragin zuzena dauka. Adibide garbiena hau izan daiteke: Ikasle bat matematiketan ona bada baina irakasleak dituen aurreiritziengatik ez dio inoiz kasurik egiten, agian ikasle horrek ezin du daukan edo dakien guztia eman. Ondorioz, nire ustez garrantzitsua da pertsona bat ezagutu aurretik ditugun iritzi horiek baztertzea eta ondo ezagutu dugunean, horren arabera jokatzea.

Honekin guztiarekin ondoriozta dezakegu, pertsona bat bera den bezala tratatzen badugu berdin jarraituko duela, baina bera izan daitekeena bezala tratatzen badugu agian bere helburuak lortzea gertuago izango du. Hau da, irakasleak ikasle guztiengan era berdinean espektatiba onak izan behar ditu, inor ez baztertua sentitzeko eta ikasleek lortu nahi dutena lortzeko.